"Vaqif Cəbrayılzadənin istədiyi şerlərdən
İnsanlarımız, hələ Rusiyanı demirəm, İsveçə-Norveçə, nə bilim, Kanadaya-Avstraliyaya qaçır. Axı, niyə bilmirlər ki, çatacaqları yalançı xoşbəxtliklərin sonu üç-beş illik ödənişli qəbirlər olacaq.
...Qəbirləri uzunömürlü Vətən hər yerdən çiçək...
Mən qəribliyin dadını 11 il sərasər yaşadığım Moskvada bilmişəm. Bu şerləri yazan vaxtlarımda, gec-gec olsa da, yəni Moskvaya gələndən-gələnə, Vaqif Cəbrayılzadə ilə görüşərdim. Qərib kimi onun yadında necə qaldığımı bilmirəm, ancaq hər halda, bir gün öz “Xəzər”i üçün məndən məhz oçağkı ayrılıq şerlərimdən istəmişdi. Yəqin qürbətdəki insanın heç vaxt saxta olmayan duyğuları onun üçün daha təsirli və maraqlı imiş. Olsun ki, qəlb sahibi hər kəs elə düşünər..." R.Tağı

“Moskva dəftəri”

ANAMI BEŞ-ON DƏFƏ GÖRMƏYİM QALIR

Qəriblikdə 
nə səadət 
anamı beş-on dəfə
görməyim qalır...
Ağlamağın ustasıdı,
hər il başqa cür 
qocadı
anam - 
onu beş-on dəfə 
görməyim qalır.
Kefindədi 
ürəyidaş oğlanları – 
dünənəcən 
təqaüdünə qardaş 
oğlanları.
Məni görmək istəyir 
deyirlər – 
üzümdən öpmək istəyir...
Qəriblikdə
nə səadət - 
təsadüfən sağ qalsaq,
anamı beş-on dəfə
görməyim qalır.

1980, noyabr

İOHANN BAXI EŞİDƏRDİM KÖYNƏK ALMASAYDIM

Ucuz yerlər tutulu
konsertdə...
İohann Baxı eşidərdim
köynək almasaydım.
Anam yazdı,
danladı,
qış köynəyi aldım
özümə.
Baxı eşidərdim ancaq
köynək almasaydım.
Ucuz yerləri
çoxdan tutub
hər şeyin korluğunu
çəkənlər.
Kəndçi geyimimlə
tuşam
biletçi qızıb qəzəbinə.
Şüşədən keçir hətta
saçlarından
saçılan
fransız ətrinin
nizəsi.
...İohann Baxı eşidərdim
köynək almasaydım.

1980, noyabr

ANAM BİLİB PİSLƏMİŞDİ

Uzaq yerin
Günəşi soyuq -
biganədi qəribə.
Uzaq yerin 
adamı insafsız -
ölümə laqeyd,
diriyə laqeyd.
Anam bilib pisləmişdi.
Uzaq yerin 
gülləri ətirsiz.
Uzaq yerin 
qızları kədərsiz.
Adamdan çox
itləri sevənlərindən
qorxuram
uzaq yerin.
Soyuqqanlı
prozektorlarından 
qorxuram.
Anam bilib pisləmişdi.
Tanışına
yarınıram - 
kimsəsiz deyil desin,
Vətəni var desin - 
anatomiya muzeylərinə
düşməyim öləndə.
Anam bilib pisləmişdi...
Uzaq yeri 
anam bilib pisləmişdi.

1980, oktyabr

QƏRİBLİYİMİ GÖRMƏSİN ANAM

Yanıma gəlməsin,
qəribliyimi görməsin
anam.
Buraların yazı gözəl, 
qışı gözəl - 
demişəm.
Buraların yaşayış gözəl -
demişəm. 
Ancaq yanıma gəlməsin,
qəribliyimi görməsin 
anam. 
Qəhqəhə çəkmişəm yanında - 
inanıb.
Amandı, yanıma gəlməsin!
Qəribliyimi görməsin
anam.
Bu adam necəsindəndi - 
aramayandı qəriblik,
ölməyə
yaramayandı qəriblik.
Ancaq yanıma gəlməsin,
qəribliyimi görməsin 
anam.

1981, yanvar

VƏTƏNDƏN GƏLƏN QONAQLARIM

Ölənləri demədilər...
Təsəllisiz 
yaşayana 
demədilər çox şeyi.
Anamın saçları
ağdımı?
qəribliyim
kiməsə ağırdımı?
...Təsəllisiz yaşayandan 
gizlətdilər unudanı...
Bir vaxt
məni sevənlər
sevməyə ər tapıblar - 
gizlətdilər amma
təsəllisiz yaşayandan.
...Ölənləri
demədilər - 
təsəllisiz yaşayandan 
gizlətdilər çox şeyi.

1981, yanvar

QALSTUKUM KÖYNƏYİM RƏNGDƏ

Qalstukum köynəyim rəngdə - 
mənim gizli sevincim,
mənim yeganə səadətim.
Qalstukum köynəyim rəngdə...
Anamı qocaltdım,
anamı,
təkliyimlə - 
vəfasızlıqları
görməyimə 
göz yummadı,
xoş söz də ummadı ancaq
bir kəsdən.
Qalstukum köynəyim rəngdə - 
geyinəndə mənim təsəllim...
Adamların təsəllisi 
adam alçatlmaqdı, 
bəzəkli it saxlamağasa
gücüm çatmaz.
Qalstukum köynəyim rəngdə - 
mənim gizli sevincim,
mənim yeganə səadətim...

1980, oktyabr

SİZİ TANIMAMIŞAM

Kasıblığımdan
qorxanlar,
qəribliyimə gülənlər,
sizi tanımamışam...
Kirayədəyəm yenə
bir alkoqolikin evində - 
təki can sağ olsun...
Gördüyünüz mavi
kostyumdayam hələ - 
yay-qış.
Mənə nə var - 
içimi yeyib dolanaram
tanış tələbələrə
qonaq gedərəm
nahar vaxtı,
şam vaxtı.
Sizə nə istisi, 
nə soyuğu.
Kasıblığımdan
qorxanlar,
qəribliyimə gülənlər,
sizi tanımamışam...

1980, oktyabr

DARIXDIĞIM HƏR GÜN

Uzaq diyarların sədası 
yaxşı!
Vətəni atanda sevindim hətta
Ağlıma gəlmədi ölüm var axı,
Yaxşı yaşamaqdan vacib 
dünyada.
“Qızıl ürəklidir orda adamlar”, - 
Necə inanardım mən hər kəlməyə!
Tez-tez çəkişərdim doğma atamla,
Nə var-nə var
gündə görürəm deyə.
Könül istəyənlər qalıb uzaqda
Ümidsiz, imkansız sevgilərilə.
Şəklimi də öpür orda uşaqlar,
Sevməyi öyrənib evdəkilərdən.
Yüngül arzuların çəkdiyi yerlər,
Peşiman olmağı öyrətdi mənə.
Bəlkə də “axmaqdır” indi deyərlər,
Razıyam hər şeyə,
dönsəm Vətənə.
Uzaq diyarların sədası 
yaxşı!
Vətəni atanda sevindim hətta
Ağlıma gəlmədi ölüm var axı,
Yaxşı yaşamaqdan vacib 
dünyada.
15.10.1984

PİS GÜNLƏRLƏ TANIŞDI, YAXŞI GÜNLƏRİ GÖRMƏYİ QALIR

Pis günlərlə tanışdı,
yaxşı günləri 
görməyi qalır...
Anasızdı uşaqlığı
yöndəmsiz oğlanın.
Bəzənməyi - 
üzünü qırxmağıdı.
İşi-peşəsi 
darıxmaqdı. 
Araqdan başqa 
içki görməyib.
Kef görməyib 
yorğun-arğın 
arvadını 
qucaqlamaqdan savayı.
Kəndçi oğlandı 
yöndəmsiz oğlan – 
söz ona toxunandı.
Pis günlərdən az görməyib, 
yaxşı günləri 
görməyi qalır.
...Şeytanın 
qıçını sındırıb 
şəhərə gələndə, 
dəvətinə 
qızlar oynamadı 
restoranda. 
Orada qızlar 
ədalı-ədalı, 
oğlanlar 
harın-harın.
Pis günlərdən 
az görməyib, 
yaxşı günləri 
görməyi qalır.

1980, dekabr

YAXIN QƏBİR HƏSRƏTİ

Uzaq yerin rahatlığı
qüssəli - 
yaxın dostu demirəm,
dəyməyə heç
yaxın qəbir tapılmaz.
...Vətəndə başkəsən də
insaflıdır - 
həm sevimli,
həm inadkar.
Koroğlu xasiyyətlidir
Vətəndəki cinayətkar.

23.01.1988

HÖKUMƏT ADAMI QARDAŞIM

Yaydan-yaya
elə bil
dustaqlıqdan qurtarır
hökumət adamı qardaşım.
Vaxt tapır
adam olmağa.
Qəribliyə gəlir, 
mənə dəyir. 
Sevgi dolu məktublarıma 
xəbər dolu məktub 
yazan qardaş 
məzuniyyətə çıxıb – 
həyatı anlayıb, 
ötən ili yaşamağına 
peşimanlaylb.

6.02.1988

MƏNİM DAYIM

Sadə bir oğlandır...
Onun ucuz, 
mavi köynəyindən 
alacağam mən də.
Paltarından
zəhmət ətri udur
uşaqları.
Ondan
qoxusunu alar
çöllərin
ömür yoldaşı.

Sənət qəzeti
01-14 may 2005-ci il